Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Η Παναγία Εγκυμονούσα



H Παναγία Εγκυμονούσα: Μία από τις πιο σπάνιες αγιογραφίες της Ορθοδοξίας που παρουσιάζει την Παναγία
 σε κατάσταση εγκυμοσύνης.
Δυστυχώς παρά την αναζήτηση μας, ο αγιογράφος παραμένει άγνωστος αν και σίγουρα πρόκειται για έναν πρωτοπόρο μιας και δημιούργησε μια εικόνα από τις σπανιότερες στην Ορθοδοξία.
Αντίστοιχης σπανιότητας είναι η Παναγία «Τριχερούσα», η Παναγία «του Χάρου» και άλλες.
Αυτή όμως ξεχωρίζει αφού ανήκει στην κατηγορία των αγιογραφικών θεμάτων που υπερτονίζει την μητρότητα, την αναμονή για την έλευση του Μεσία και φυσικά αποτελεί την εικόνα "φυλαχτό" για κάθε γυναίκα που κυοφορεί.
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΠΗΓΗ:http://www.defencenet.gr/

Μοναχισμός

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ




Εικονίδιο ειδοποίησης
Eπεισόδιο 6 
Το επεισόδιο παρακολουθεί την πορεία των μοναχών ασκητών. 
Ο Συμεών ο Στυλίτης, ζει για χρόνια πάνω σε ένα στύλο, συνομιλεί με τον Θεό και του μεταφέρει τις προσευχές των ανθρώπων. Το σώμα άγιο μετέχει στον αγώνα τους. «Δεν είμαστε σωματοκτόνοι, είμαστε παθοκτόνοι». Γεμίζουν λοιπόν οι έρημοι και οι σπηλιές και τα άνυδρα βουνά από άνδρες και γυναίκες. Αθλητές του Θεού. Και γίνεται πόλις η έρημος. Η αγάπη του Θεού σημαίνει συμμετοχή στον πόνο του άλλου, λέει ο Παχώμιος, ιδρύοντας μοναστικές πολιτείες, με πάνω από έξι χιλιάδες μοναχούς, καθώς και γυναικεία μοναστήρια, αποδεικνύοντας πως οι σχέσεις με τον κόσμο δεν είναι εμπόδιο για τον ασκητισμό. Ο αναχωρητισμός της ερήμου γίνεται προμαχώνας του Θεού. Και τα παχωμιακά μοναστήρια τα κάστρα του Θεού, γράφει ο Λακαριέρ. Γύρω στο 400 μ.Χ. ο άγιος Ιερώνυμος, που έρχεται από τη Δύση και τα επισκέπτεται, λέει πως οι μοναχοί μπορεί να φτάνουν και τις 50 χιλιάδες. Και με βάση τα πρώτα αυτά κοινόβια, ο Μέγας Βασίλειος θα γράψει τους Όρους, τους κανόνες της μοναχικής ζωής που ισχύουν μέχρι σήμερα. 
Η εξιστόρηση του επεισοδίου φτάνει μέχρι τα νεότερα χρόνια. «Χωρίς τους μοναχούς, ο Χριστιανισμός θα είχε εξαφανιστεί από τον κόσμον». 
Ρώσος ασκητής άγιος Ιγνάτιος Μπριτσιανίνωφ 
Τα γυρίσματα της σειράς πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα (Αστυπάλαια, Μακεδονία, Ήπειρος, Μετέωρα, Αίγινα, Λουτράκι, Θήβα, Μήλος, Κως, κ.α), την Τουρκία (Κωνσταντινούπολη, Καππαδοκία, Αντιόχεια, Μυρσίνη κ.α.), την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Σκωτία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Συρία. 
Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος 
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Βαγγέλης Κουλίνος 
Πρωτότυπη Mουσική: Μάριος Αριστόπουλος 
Σενάριο: Λένα Βουδούρη 
Αφήγηση: Κώστας Καστανάς 
Έρευνα: π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιόλη Καλαβρέζου, Dumbarton Oaks Καθηγήτρια της Ιστορίας της Βυζαντινής Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Harvard, Η.Π.Α., Δημήτριος Μόσχος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Ανδριάνα Ζέπου, Θεολόγος, Γιώργος Τσούπρας, Καθηγητής Θεολογίας 
Συμμετείχαν: Επίσκοπος Βρανιτσέβου Ιγνάτιος, Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος, Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Δυτικής Αμερικής Μάξιμος, Καθηγητής Θεολογικής 
Σχολής Βελιγραδίου (Εκκλησία της Σερβίας), Κυριάκος Μαρκίδης, Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μέιν 
Παραγωγή:Ελληνική
Σκηνοθέτης: Μαρία Χατζημιχάλη-Παπαλιού

Η ανατροφή των παιδιών




«H Κουρούνα με το νου της εμαγείρευε το φάβα»… Από όλες τις παροιμίες που μου έχει πει η γιαγιά μου αυτή νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στην εποχή που ζούμε. Με τους πολλούς «επαναστάτες» χωρίς την επανάσταση.
Γιατί πιο εύκολο είναι απλώς να ρίχνουμε το ανάθεμα, να ψέγουμε αυτούς που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση, να κάνουμε την επανάσταση της πολυθρόνας χωρίς καμία ενδοσκόπηση και αυτογνωσία. Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή. Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Μια φορά και έναν καιρό η τιμή, το ήθος, η αξιοπρέπεια, η υπερηφάνεια εξαφανίστηκαν. Τι έγιναν όλες αυτές οι αξίες στις οποίες γαλουχήθηκαν στρατιές ελληνικών γενεών μέσα από τη θρησκεία, την οικογένεια ή το σχολείο; Και πού χάθηκε το νήμα; Γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ο απατεώνας ή ο φοροφυγάς έμαθε από τους γονείς του πώς να κλέβει ή πώς να εξαπατά τον διπλανό του για να αποκτήσει εύκολο χρήμα… Ή μήπως από εκεί το έμαθε;
Η γενιά που ακολούθησε τη Μεταπολίτευση ήταν αρκετά στερημένη. Διψούσε πρωταρχικά για Ελευθερία και Δημοκρατία, ώστε όταν αυτές οι αξίες συνοδεύτηκαν και από υλικά αγαθά, η δίψα έγινε μανία για το χρήμα…
Και ως ένα βαθμό είναι φυσικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόλις μια γενιά πριν από τη δικτατορία, με το ζόρι έμπαινε φαγητό στο σπίτι. Με τις πρώτες οικονομίες ο Έλληνας επένδυσε στη γη, έχτισε σπίτι , αγόρασε εξοχικό και αυτοκίνητο.
Η είσοδος στην τότε ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα του έδωσε τη δυνατότητα να γυρίσει τον κόσμο και να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες της προηγμένης Τεχνολογίας. Ο αγρότης και τα παιδιά του παράτησαν την ύπαιθρο και ονειρεύτηκαν τη μεγάλη ζωή στην πόλη. Ήρθαν και τα ευρωπαϊκά κονδύλια και το όνειρο έγινε πραγματικότητα με τη σιωπηλή ανοχή πολιτών και πολιτικών.
Γιατί, μαζί μπορεί να μην τα φάγαμε αλλά μαζί τα ζήσαμε, τα βλέπαμε και τα ανεχόμαστε. Επειδή και η αδιαφορία και ο ωχαδερφισμός εμπεριέχουν την ίδια δόση συνενοχής. Κοινό μυστικό ήταν στις συζητήσεις μας ότι είμαστε πλούσιοι πολίτες που ζούμε σε μία φτωχή χώρα. Μία χώρα που ως καλοί πατριώτες την αρμέγαμε χωρίς να της προσφέρουμε τίποτα..
Και ας μην κάνουμε πως μάθαμε τη λέξη λιτότητα τα τελευταία δύο χρόνια της κρίσης. Τη θυμάμαι από τότε που πήγαινα δημοτικό. Όλοι οι πολιτικοί την χρησιμοποιούσαν για να δώσουν έμφαση στον κούφιο ξύλινο λόγο τους, να δώσουν υποσχέσεις ότι θα την εφαρμόσουν αλλά χωρίς αντίκρισμα. Όλοι γνώριζαν ότι υπάρχει πρόβλημα, κανείς δεν ήθελε να το αγγίζει. Και τώρα που έσκασε, ο ένας επιρρίπτει την ευθύνη στον άλλον.
Και το πιο θλιβερό είναι ότι η γενιά της δεκαετίας του ‘90 και μετά είναι η πιο έξυπνη και η πιο μορφωμένη των τελευταίων χρόνων, όπως είπε – μεταξύ άλλων – και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς: «Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία έχουν τις καλύτερα ίσως μορφωμένες γενιές» στην ιστορία τους. Και τώρα που είναι έτοιμοι να δουλέψουν, η κοινωνία λέει «δεν υπάρχει χώρος για εσάς». Δημιουργούμε μια χαμένη γενιά.»
generation X της προηγμένης Τεχνολογίας, των smart phones, των ταμπλετών και των γιάπηδων περάσαμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στην generation Lost.
Είναι αλήθεια ότι ο Έλληνας εκτός από τα μπετά επένδυσε και στη μόρφωση των παιδιών του. Πανεπιστήμια, ξένες γλώσσες, μεταπτυχιακά. Τα προσόντα των νέων Ελλήνων δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτά των ξένων. Μόνο που τώρα είναι υπερβολικά και άχρηστα. Και τα κίνητρα των γονιών δεν ήταν και τόσο αγνά.
Πέρα από την ανταγωνιστική φύση του Έλληνα που θέλει πάντα ό,τι έχει ο διπλανός του ή το παιδί του να γίνει καλύτερο από του γείτονα, η επιμονή για το Πανεπιστήμιο έκρυβε τη δική του ανάγκη να αποκτήσει ο απόγονός του κύρος και χρήμα. Την πίεση να επιλέξουμε το επάγγελμα του γιατρού, του δικηγόρου τη ζήσαμε τουλάχιστον δύο γενιές.
Και, δυστυχώς, αυτό δεν είναι μόνο η δική μου άποψη. Η μελέτη της European Social Survey είναι αποκαλυπτική. Στην ερώτηση, πόσο σημαντικό είναι για εσάς να αποκτήσετε χρήματα και να είστε πλούσιοι, οι Έλληνες βρίσκονται στην τέταρτη θέση -με πρώτη τη Ρωσία ενώ, στη συνέχεια ακολουθεί το Ισραήλ και η Τσεχία..
Ο πλούτος έγινε ο θεός και ο τζόγος ο ημίθεος της νεολαίας.
Μετά το «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» της περιόδου της δικτατορίας που γράφτηκε με αίμα στο Πολυτεχνείο, οι πορείες διαμαρτυρίας περιορίστηκαν σε αιτήματα γενικά και αόριστα για μία καλύτερη παιδεία και σε καταλήψεις σχολικών κτιρίων χωρίς οργάνωση, ουσία και στόχο. Κάθε γενιά που ακολουθεί εγκλωβίζεται ακόμα περισσότερο στον μικρόκοσμό της, την αφορούν μόνο τα πάρτυ, οι εκδρομές και αφήνει τα Πανεπιστήμια βορρά των επαγγελματιών συνδικαλιστών, που έχουν εκπαιδευτεί σε ένα μόνο πράγμα. Να ζουν παρασιτικά στις παρυφές του συστήματος, να ψέγουν, να κατηγορούν και να καταγγέλλουν χωρίς να προτείνουν αλλά πάντα στο τέλος γεύονται το μέλι μέχρι το μεδούλι.
Και εκεί που περίμενε κανείς, η κρίση να έχει θυμώσει περισσότερο τους νέους, τη γενιά των 20άρηδων που έχουν προεξοφλήσει οι ηγέτες της ΕΕ ότι είναι ήδη χαμένη, δεν κουνιέται φύλο..
Και εκεί που περίμενε κανείς να ξυπνήσει το επαναστατικό τους πνεύμα, για την αδικία να πληρώνει η πιο εξελιγμένη γενιά όλα τα λάθη των προηγούμενων, να ξεχυθούν στους δρόμους και να παρασύρουν τους αδελφούς, τους γονείς και τους παππούδες τους σε μαζικές πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στέκονται αποχαυνωμένοι να κοιτούν στο άπειρο..
Και δεν μιλάμε για βία, αλλά για θυμό, οργή που κάνουν το αίμα σου να βράζει τόσο που να θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο…
Αν περάσεις από φοιτητικό στέκι θα δεις νέους να συνωστίζονται σε καφετέριες γεμάτες καπνό, να παίζουν χαρτιά, να απολαμβάνουν το φρέντο τους και να μιλούν για μπάλα… Σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Σαν να ζουν σε έναν ιδεατό, όμορφο κόσμο. Σαν να αρνούνται τη σκληρή πραγματικότητα..
Ας το παραδεχτούμε, λοιπόν. Γαλουχήσαμε γενιές πανέξυπνων, ταλαντούχων αλλά καλομαθημένων παιδιών που αναζητούν τα εύκολα και δραπετεύουν στα δύσκολα. Τα αγόρια μεγάλωσαν σαν πρίγκιπες και τα κορίτσια σαν πριγκίπισσες. Τα αγόρια έμαθαν να τα θέλουν όλα και γρήγορα. Τα κορίτσια εκπαιδεύτηκαν να ζητούν το τέλειο, το ιδανικό, τα άπιαστο. Δύο κόσμοι που συναντώνται σπάνια. Δεν έμαθαν να μοχθούν, να προσπαθούν, να ιδρώνουν. Το αξιακό σύστημα της τιμής, του ήθος της αξιοπρέπειας, της υπερηφάνειας δεν αφομοιώθηκε από τις νέες γενιές, γιατί ο ιός του χρήματος πρόλαβε να μολύνει τις παλαιότερες.
Και όλα αυτά έγιναν επειδή κριτήριο αγάπης ήταν η υπερβολική προσφορά υλικών αγαθών στα παιδιά χωρίς μέτρο και έλεγχο. Δίναμε όπως ακριβώς ζούσαμε. Ασύδοτα.
Η γενιά των 20άρηδων φαίνεται να είναι, ίσως, πιο αδικημένη σε σχέση με τις γενιές της δεκαετίας ‘70 και ‘80 που έζησαν και την περίοδο της επίπλαστης ευδαιμονίας. Στην πραγματικότητα, όμως, αν δεν γίνει κάτι άμεσα η γενιά που θα ζήσει πέτρινα χρόνια είναι αυτή που έχει κάνει τα πρώτα βήματα ή δεν έχει γεννηθεί ακόμα..
Όσο είναι ακόμα καιρός, λοιπόν, μη μαθαίνετε στα παιδιά σας πώς θα γίνουν πλούσιοι αλλά πώς θα γίνουν ευτυχισμένοι. Όταν μεγαλώσουν θα μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία των απλών πραγμάτων και όχι την τιμή τους…
ΠΗΓΗ:http://trelogiannis.blogspot.gr/

Η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία


η Κωνσταντινούπολη,
ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα


Για τη συμβολή και την ιστορική πορεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη διάρκεια των αιώνων έκανε λόγο ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μιλώντας στο τέλος της Ακολουθίας της Δ΄Στάσης των Χαιρετισμών, την περασμένη Παρασκευή, στην Παναγία την Κουμαριώτισσα στο Νιχώρι του Βοσπόρου. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος χοροστάτησε στην Ακολουθία που τελέστηκε στον ιστορικό αυτό Ναό της Βοσπορινής γης, στην ενορία του Αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του Βυζαντίου και του Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, και έψαλλε την Δ΄Στάση των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Απευθυνόμενος στα πλήθη των πιστών από την Πόλη και την Ελλάδα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης καλωσόρισε πρώτα τους μαθητές και καθηγητές από διάφορα σχολεία της Ελλάδας που ήρθαν στο Νιχώρι για να τον συναντήσουν, παρουσίασε τον Επίσκοπο Παμφίλου Δανιήλ από την Ουκρανική παροικία των Η.Π.Α. που τελεί υπό την κανόνική σκέπη του Οικουμενικού Πατριαρχείου ο οποίος ήρθε μαζί με κληρικούς μέλη του Θεολογικού Σεμιναρίου της παροικίας για να γνωρίσουν τη ζωή του Φαναρίου ενώ προσφώνησε ιδιαίτερα την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου Ρένα Ασημακοπούλου η οποία επισκέφθηκε μαζί με Αντιπροέδρους και μέλη του κορυφαίου αυτού ελληνικού Δικαστηρίου την Πόλη. Στη συνέχεια ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναπτύσσοντας ιστορικά στοιχεία της Κωνσταντινούπολης επεσήμανε πως κι αν ακόμη το σημερινό της όνομα το επίσημο έχει αλλάξει, εντούτοις δεν παύει να ισχύει πως ιδρυτής της είναι ο Άγιος Βασιλέας Μέγας Κωνσταντίνος από τον οποίον πήρε και το όνομα ενώ τόνισε πως η Πόλη αποκτά σημαντικότατη πνευματική αξία διότι στα χώματά της υπάρχει και ζει και δραστηριοποιείται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Μεγάλη Εκκλησία.
«Αν δεν υπήρχε η Μεγάλη Εκκλησία προφανώς δε θα άλλαζε το φυσικό κάλλος της Κωνσταντινούπολης ούτε θα μειωνόταν η εξαιρετικής σημασίας γεωγραφική και στρατηγική θέση της ως συνδέσμου σε Ανατολή και Δύση, είναι βέβαιο όμως πως θα ήταν φτωχότερη πνευματικά και πάντως θα ήταν κάτι λιγότερο από αυτό που είναι σήμερα. Το μεγαλείο της Μεγάλης Εκκλησίας συνίσταται στο γεγονός ότι είναι κατά κόσμον η πιο ταπεινή από όλες τις Εκκλησίες καθώς είναι η Εκκλησία των του Χριστού πενήτων», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχη. Συμπλήρωσε πως «εμείς έχουμε το εξαιρετικό προνόμιο να είμαστε το άμεσο ποίμνιο της Μητρός Εκκλησίας και να περικυκλώνουμε τις επιτυχίες, τα παθήματα αλλά και τα οράματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Στην κατακλείδα του λόγου του ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανέγνωσε δύο ποιήματα αναφερόμενα στην Πόλη.
Στην Ακολουθία παρέστησαν, επίσης, ο Μητροπολίτης Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίος, Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Περιφέρειας Βοσπόρου ο οποίος και προσφώνησε καλωσορίζοντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Κοινότητα Παναγίας Κουμαριωτίσσης του Νιχωρίου, ο Ιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητας Νιχωρίου Αρχιμ. Αγαθάγγελος Σίσκος, ο Πρόεδρος της Κοινότητας και Άρχων Μ. Χαρτοφύλαξ Παντελής Βίγκας και άλλοι Πρόεδροι και παράγοντες Κοινοτήτων. Στην προσφώνησή του ο Πρόεδρος της Κοινότητας συνέδεσε την επίσκεψη του Πατριάρχου Βαρθολομαίου με τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τη συμπλήρωση φέτος 150 χρόνων από τη γέννηση και 80 από την εκδημία του παγκοσμίου φήμης ποιητού Κωνσταντίνου Καβάφη ο οποίος τρία περίπου χρόνια έζησε στο Νιχώρι και εκκλησιαζόταν στην Παναγία την Κουμαριώτισσα. Συγκεκριμένα ο Άρχων Παντελής Βίγκας αναφέρθηκε στην αγάπη του Αλεξανδρινού ποιητή για το όμορφο Νιχώρι και πως εκείνο αισθάνεται υπερήφανο που φιλοξένησε έστω για σύντομο χρονικό διάστημα αυτή τη μεγάλη πνευματική φυσιογνωμία της Ρωμηοσύνης.
Κατά την αναχώρηση του Πατριάρχου από τον αύλειο χώρο του Ναού ο Πρόεδρος της Κοινότητας του παρουσίασε την προτομή του ποιητή η οποία έγινε με πρωτοβουλία της Κοινότητας και φιλοτέχνησε η γνωστή γλύπτρια Ασπασία Παπαδοπεράκη που ήταν παρούσα στην Ακολουθία.
Το Σάββατο το απόγευμα έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή στο Νιχώρι σε ειδική εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Ναό της Παναγίας της Κουμαριώτισσας. Της εκδήλωσης προηγήθηκε Αρχιερατικό Τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του Καβάφη προεξάρχοντος του Επόπτου της Περιφέρειας Βοσπόρου Μητροπολίτου Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίου και με τη συμμετοχή του Ιερατικώς Προϊσταμένου της Κοινότητος Νιχωρίου Αρχιμ. Αγαθαγγέλου. Στο Τρισάγιο και στην εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων που ακολούθησε παρέστησαν, εκ μέρους του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στην Πόλη ο Διευθυντής Τύπου Δημήτριος Μουστακλής, ο Δήμαρχος της περιοχής Şariyer Şukru Genç όπου ανήκει διοικητικά το Νιχώρι και μεγάλος αριθμός ανθρώπων από την Πόλη και την Ελλάδα καθώς και αρκετοί Τούρκοι. Ο Πρόεδρος Παντελής Βίγκας και ο Δήμαρχος έκαναν μαζί τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Κωνσταντίνου Καβάφη ενώ αναγνώσθηκε μήνυμα του Υπουργού Πολιτισμού της Τουρκίας με το οποίο συνέχαιρε την Κοινότητα και τους παράγοντές της για την πρωτοβουλία των εκδηλώσεων προς τιμήν του Αλεξανδρινού αλλά και Νιχωρίτη ποιητή καβάφη. Στο τέλος διανεμήθηκε φυλλάδιο της Κοινότητας αφιερωμένο στις επετειακές εκδηλώσεις για τον ποιητή με κείμενα και φωτογραφίες.
ΠΗΓΗ:http://www.amen.gr/

Ανθρωπιά


ΠΕΡΙΠΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ
ΤΗΣ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
 ΔΙΝΕΙ ΜΑΘΗΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ (ΦΩΤΟ)

Τέλος φόρμας


Τελικά υπάρχουν ακόμα άνθρωποι. Αυτό αποδεικνύει και η
 
φωτογραφία από περίπτερο της Λάρνακας η οποία κάνει το
 
γύρο του διαδικτύου μέσω των social media...

Σε ένα τασάκι υπάρχουν διάφορα κέρματα και ένα
 
καρτελάκι που γράφει:

«Αν έχεις δώσε, αν χρειάζεσαι πάρε» δείχνοντας με αυτόν
 
τον τρόπο τη δύσκολη κατάσταση που βιώνουν οι Κύπριοι.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/periptero-sthn-kupro-dinei-mathimata-anthrwpias.html#ixzz2QnjVwC3J

Η πάλη πτηνών και ερπετών...

 Προσοχή, προσοχή !!!
Τα φίδια ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη τους!

ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ


 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΡΟΟΙΚΟΝΟΜΊΑ


ΝΑ ΞΈΡΟYΜΕ ΤΙ ΤΡΏΜΕ.




> Μετά από ενημέρωση που είχα από φίλο γεωπόνο, σας μεταφέρω τα παρακάτω:
> 
> Ο Έλληνας έχει μια μανία να τρώει λευκό εισαγόμενο μανιτάρι από την
> Πολώνια γιατί πιστεύει ότι επειδή είναι λευκό είναι και αγνό. Διαβάστε
> λοιπόν τι συμβαίνει.
> Τις 2 βδομάδες των εορτών, πουλήθηκαν 200 τόνοι εισαγόμενου λευκού,(AGARICUS )
> μπαγιάτικου, και ψεκασμένου με φορμόλη και χλωρίνη ( για να είναι
> άσπρο) μανιταριού και ωφελήθηκαν 2 εταιρείες γερμανικών
> συμφερόντων. Κατά το ίδιο διάστημα, πουλήθηκαν 30 τόνοι ολόφρεσκου
> (ημέρας) Πλευρότους (ΤΕΛΕΙΩΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ) που παρήχθηκε από 45 μικρές
> οικογενειακές γεωργικές μονάδες που μαζί με τους εργαζόμενους εκεί,
> έδωσε «ψωμί» σε πάνω από 300 οικογένειες . Εάν συνέβαιναν αντίστροφα,
> τότε αντί για 45 μονάδες θα ζούσαν 300 μονάδες  και συνολικά με τους
> εργαζόμενους πάνω από 4000 άτομα!!!!
> Αυτό είναι ένα απλό μάθημα γεωργικής οικονομίας αλλά πολλαπλασιάστε το
> Χ 5.000 ή 10.000 για να δείτε τι γίνεται και στους άλλους κλάδους της
> γεωργίας.
> Και όλα αυτά γιατί οι Έλληνες δεν γνωρίζουν ότι το «λευκό»
> μανιτάρι από την Πολωνία παράγεται πάνω σε κοτίσια κοπριά και για να
> φαίνεται λευκό όταν έρχεται στην Ελλάδα (στην καλύτερη περίπτωση  5
> ημερών μπαγιάτικα)  ψεκάζεται με χλωρίνη και φορμόλη, ενώ το
> πλευρότους απλά καλλιεργείται σε καθαρό ελληνικό άχυρο και είναι
> τελείως βιολογικό !!!!
> 
> 
> Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το προωθήσετε... 



    ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Νικόλαο Πάσσα για την αποστολή του ανωτέρω

Ο Καρκίνος του μαστο


Breast normal humn anatomy 
Ο καρκίνος του μαστού είναι η συχνότερη γυναικολογική κακοήθης νόσος, έχει όμως πολύ καλή πρόγνωση και υψηλά ποσοστά ίασης εφόσον διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Η συχνή αυτοεξέταση των γυναικών καθώς και η τακτική παρακολούθηση από τον ιατρό αλλά και τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα, προσφέρουν στις γυναίκες τη δυνατότητα της έγκαιρης διάγνωσης.
Ο γυναικολογικός καρκίνος αφορά τις κακοήθεις παθήσεις του γυναικείου γεννητικού συστήματος. Το γυναικείο γεννητικό σύστημα αποτελείται από τον μαστό, τα έξω γεννητικά όργανα (αιδοίο) και τα έσω γεννητικά όργανα (μήτρα, σάλπιγγες, ωοθήκες). Ο καρκίνος του μαστού είναι η συχνότερη γυναικεία κακοήθης νόσος.
Πίνακας 1. Παράγοντες αυξημένου κινδύνου 
για καρκίνο του μαστού
• Ηλικία
• Ιστορικό καρκίνου του μαστού
• Θετικό οικογενειακό ιστορικό
• Παχυσαρκία κατά την εμμηνόπαυση
• Πρόωρη εμμηναρχή (<12ου έτους)
• Καθυστερημένη εμμηνόπαυση (>55ου έτους)
• Ατεκνία ή γέννηση παιδιών μετά τα 30
Πρώιμη διάγνωση και πρόληψη
Η ψηλάφηση του μαστού και των λεμφαδένων θα πρέπει να γίνεται τακτικά από το τριακοστό έτος. Σε περίπτωση κλινικής υποψίας, ενδείκνυται η ανάλογη εξατομικευμένη διαγνωστική μέθοδος. Η πιο συχνή και ευρέως αποδεκτή μέθοδος είναι η μαστογραφία. Μελέτες έχουν δείξει ότι η μαστογραφία ως screening test μπορεί να ελαττώσει την θνησιμότητα του καρκίνου του μαστού κατά 20-40% (Armstrong et al. 2007).
Ο υπέρηχος του μαστού αποτελεί μία συμπληρωματική εξέταση χωρίς όμως να είναι μόνη της επαρκής για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του μαστού. Οι υπόλοιπες διαγνωστικές μέθοδοι (μαγνητική τομογραφία, γαλακτογραφία) χρησιμοποιούνται υπό συγκεκριμένες ενδείξεις.
Συνοψίζοντας, η ετήσια κλινική εξέταση από γυναικολόγο καθώς και η μαστογραφία κάθε 2 χρόνια από το 50ο έως το 70ο έτος της ηλικίας αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα της πρώιμης διάγνωσης του καρκίνου του μαστού και συνεπως την καλύτερη αντιμετώπισή του (S3-Leitlinie zur Brustkrebsfrüherkennung in Deutschland).
Η Αμερικάνικη Ογκολογική Εταιρεία συστήνει την αυτοεξέταση ως εξής:
• Ηλικία 20 έως 39.
1. Μηνιαία αυτοεξέταση και
2. Εξέταση από γιατρό κάθε τρία χρόνια
• Ηλικία 40 έως 49
1. Μηνιαία αυτοεξέταση
2. Ετήσια εξέταση από ειδικό γιατρό
3. Μαστογραφία κάθε ένα με δύο χρόνια
• Ηλικία 50+
1. Μηνιαία αυτοεξέταση
2. Ετήσια κλινική εξέταση από ειδικό γιατρό
3. Ετήσια μαστογραφία.
Κλινικά συμπτώματα
Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για έναν ψηλαφητό όγκο στο στήθος (συνήθως σκληρή, ανώμαλη και ανώδυνη μάζα) τον οποίο κατά κύριο λόγο ανακαλύπτουν οι γυναίκες κατά την αυτοεξέταση. Ο όγκος μπορεί να συνοδεύεται και από μια εισολκή του υπερκείμενου δέρματος ή της θηλής. Κάποιες φορές είναι δυνατό να εκκρίνεται ορώδες ή αιμορραγικό υγρό από τη θηλή, ενώ παρατηρείται και ερυθρότητα του δέρματος.
Διογκωμένοι λεμφαδένες μπορεί να ψηλαφηθούν στη μασχαλιαία κοιλότητα ή στην υπερκλείδια χώρα, ενώ τέλος συνοδά συμπτώματα όπως βήχας, δύσπνοια, πόνοι στα οστά και της άνω κοιλιακής χώρας υποδηλώνουν προχωρημένη νόσο.
Παθολογική ανατομική
Από παθολογοανατομική άποψη ο καρκίνος του μαστού διακρίνεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: το καρκίνωμα των πόρων (65-80%) και το λοβιακό καρκίνωμα (~10%).
Η διάκριση αυτή υποδηλώνει την προέλευσή τους. Το καρκίνωμα των πόρων προέρχεται από τα κύτταρα των τελικών πόρων, ενώ το λοβιακό καρκίνωμα από τα κύτταρα των λοβίων του μαζικού αδένα. Η πρόγνωση του καρκίνου του μαστού εξαρτάται από το μέγεθός του, την προσβολή των λεμφαδένων, τη διηθητικότητά του, καθώς και από την κατάσταση των ορμονικών υποδοχέων.
Θεραπεία
Εφόσον διαπιστωθεί σε ασθενή, μια ύποπτη μάζα που πληροί τα κριτήρια κακοήθειας (μικροεπασβεστώσεις, ασαφή όρια, θετικοί λεμφαδένες κ.α.), αρχικά θα πρέπει να γίνει λήψη βιοψίας με λεπτή βελόνη υπό υπερηχογραφικό έλεγχο, ώστε να γίνει η ιστοπαθολογική διάγνωση. Στη συνέχεια ακολουθεί ο σχεδιασμός της περαιτέρω θεραπείας μαζί με την ασθενή.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι υπάρχουν οδηγίες για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού, στις οποίες θα πρέπει ο θεράπων ιατρός να ανατρέχει, εντούτοις κάθε ασθενής θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα και οι αποφάσεις να παίρνονται από κοινού.
Η κύρια θεραπεία του καρκίνου του μαστού είναι χειρουργική. Το ζητούμενο σε αυτή την περίπτωση είναι να αφαιρεθεί ο όγκος σε υγιή όρια. Ανάλογα με τη σταδιοποίηση του όγκου, την ηλικία και τη φυσική κατάσταση της ασθενούς, μπορεί να πραγματοποιηθεί η μερική ή ολική μαστεκτομή με ή χωρίς λεμφαδενεκτομή.
Στην πρώτη περίπτωση όπου δεν αφαιρείται ο μαστός θα πρέπει να γίνεται συμπληρωματική ακτινοχημειοθεραπεία ή εφόσον ο όγκος έχει θετικούς υποδοχείς οιστρογόνων ορμονοθεραπεία. Σε κάποιες περιπτώσεις όπου το μέγεθος του όγκου είναι πολύ μεγάλο ή στο φλεγμονώδες καρκίνωμα του μαστού χρειάζεται να προηγηθεί η χημειοθεραπεία της χειρουργικής θεραπείας (neoadjuvant or primary chemotherapy). Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας συνίσταται ο συχνός έλεγχος από τον θεράποντα ιατρό.
ΠΗΓΗ:http://www.pemptousia.gr/