Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

«Τα Ευρεθέντα»

 Κωνσταντίνος Παλαβάτσιος, Απόφοιτος του Προγράμματος Διαχείρισης Εκκλησιαστικών Κειμηλίων ΑΕΑΘ 
 
1.  Ιστορικά στοιχεία σχετικά με το αντικείμενο που συντηρήθηκε
Α) Περιεχόμενο
 Το αντικείμενο-βιβλίο έχει τίτλο ‘’ΤΑ ΕΥΡΕΘΕΝΤΑ’’ και έχει γραφεί από τον Ιωσήφ Βρυέννιο, ο οποίος ήταν μοναχός της Μονής Στουδίου και έζησε μεταξύ 1340-1431/8. Ο Ιωσήφ Βρυέννιος ήταν υποστηρικτής του ησυχασμού και αντιρρητικός, δηλαδή αγωνίστηκε κατά των Λατίνων και υπέρ της Ορθοδοξίας. Ασχολήθηκε με τα μαθηματικά και την αστρονομία και ήταν διδάσκαλος του Μάρκου του Ευγενικού.1,2
 Το βιβλίο αποτελεί το δεύτερο από τους τρεις τόμους που εκδόθηκαν υπό του Ευγενίου του Βουλγάρεως στη Λειψία το 1768-1784 (Εικ. 1). Πραγματεύεται μεταξύ άλλων, λόγους οι οποίοι εκφωνήθηκαν στο παλάτι μπροστά στον αυτοκράτορα ή στον πατριάρχη και αναφέρονται στην πίστη, στη συντέλεια, στη μελλοντική κρίση κ.α.1,2

Χωρίς τίτλο
Εικόνα 1. Όψη της πρώτης σελίδας.
Β) Τεχνοτροπία βιβλιοδεσίας
Το βιβλίο είναι ραμμένο σύμφωνα με τη γερμανική βιβλιοδεσία ή αλλιώς την εύκαμπτη περγαμηνή (limp vellum). Η συγκεκριμένη βιβλιοδεσία πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 13ου αιώνα, από το 15ο και 16ο αιώνα χρησιμοποιείται εκτενέστερα και φτάνει μέχρι το 17ο με κάποιες παραλλαγές. Οι αλλαγές αυτές έγιναν εξαιτίας της αύξησης των αναγκών παραγωγής βιβλίων αλλά και της άνθησης της τυπογραφίας. Η εν λόγω βιβλιοδεσία ήταν κατάλληλη για μικρούς τόμους προορισμένους για προσωπικό διάβασμα. Ήταν κοινώς χρησιμοποιούμενη σε βιβλία προσευχής και εγχειρίδια. Βασικές αλλαγές παρατηρούνται στις πινακίδες όπου οι ξύλινες αντικαθίστανται από χαρτόνινες.3,4

Τα εσώφυλλα τοποθετούνταν πριν τη ραφή. Αρχικά ήταν από περγαμηνή αλλά αργότερα για λόγους οικονομίας χρησιμοποιήθηκε το χαρτί. Αφού τα εσώφυλλα ράβονταν με το υπόλοιπο σώμα του βιβλίου, κολλιόταν στις πινακίδες προκειμένου να ενισχυθεί η ένωση σώματος-πινακίδας. 5,6

2.    Συντήρηση αντικειμένου

2.1   Προκαταρκτικές εργασίες

Αρχικά έγινε φωτογραφική τεκμηρίωση του αντικειμένου. Η συντήρηση του βιβλίου ξεκίνησε με τον μηχανικό καθαρισμό του από σκόνες, επικαθήσεις, περιττώματα τρωκτικών και εντόμων, καθώς και από νεκρά έντομα που βρέθηκαν στο εσωτερικό του. Για τον καθαρισμό χρησιμοποιήθηκε αρχικά πινέλο, με λεπτή μαλακή τρίχα (Εικ. 2) και πουάρ.
Στη συνέχεια αποκολλήθηκε το κάλυμμα του βιβλίου από το κυρίως σώμα με τη βοήθεια υγρασίας. Ακολούθησε η καταγραφή της ραφής, με την οποία κατανοήθηκε ο τρόπος ραφής του βιβλίου.
eyreuenta
Εικόνα 2. Καθαρισμός με πινέλο.
Τέλος, πριν ξεκινήσουν οι κολλήσεις, εξαιτίας της έλλειψης μηχανικής αντοχής, αφαιρέθηκαν με τη χρήση λαβίδας τα ξέφτια από τις προβληματικές περιοχές των φύλλων και στη συνέχεια με τη βοήθεια αραιωμένης κόλλας μεθυλοκυτταρίνης, κολλαρίστηκαν με πινέλο τα σημεία αυτά προκειμένου να αποκτήσουν μεγαλύτερη αντοχή.

2.2   Διαδικασία κολλήσεων χαρτιού

Αρχικά τοποθετώντας τη φωτεινή επιφάνεια κάτω από κάθε δίφυλλο έγινε πιο διακριτή η έκταση της ζημιάς, και στη συνέχεια τοποθετώντας το ιαπωνικό χαρτί σχεδιάστηκε το πατρόν με ένα σουβλί-κοπίδι τύπου D1000-P (Εικ. 3). Προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό πάχος, και επειδή η ζημιά έφτανε σε ορισμένα φύλλα μέχρι και τα γράμματα του κειμένου, χρησιμοποιήθηκαν δύο ειδών ιαπωνικά χαρτιά, ένα των 32 gr και ένα των 8 gr. Με την εφαρμογή της διαλυμένης μεθυλοκυτταρίνης, με πινελάκι ή σπάτουλα, τοποθετήθηκε πρώτα το πατρόν των 8 gr, για να φαίνονται τα γράμματα όπως προαναφέρθηκε, και εν συνεχεία αυτό των 32 gr το οποίο έφτανε ακριβώς μέχρι την άκρη του αυθεντικού χαρτιού (Εικ. 4). Στο στέγνωμα χρησιμοποιήθηκε στυπόχαρτο και μποντίνα μπροστά και πίσω από το σημείο κόλλησης καθώς επίσης και βάρος  για να απορροφηθεί η υγρασία (Εικ. 5, 6).7
Εικόνα 3.  Σχεδιασμός του πατρόν.
Εικόνα 3. Σχεδιασμός του πατρόν.
     Εικόνα 4.  Κόλληση του πατρόν με σπάτουλα.
Εικόνα 4. Κόλληση του πατρόν με σπάτουλα.
Εικόνα 5.  Στέγνωμα της κόλλησης.
Εικόνα 5. Στέγνωμα της κόλλησης.
     Εικόνα 6.  Φωτογραφία μετά την κόλληση.
Εικόνα 6. Φωτογραφία μετά την κόλληση.

2.3.    Επαναστάχωση τευχών και επεξεργασία ράχης

Το επόμενο βήμα που ακολουθήθηκε ήταν η επαναστάχωση των τευχών που αφαιρέθηκαν λόγω αδυναμίας της κλωστής. Αφού περάστηκε με κερί η νέα κλωστή, η οποία ήταν λινή τύπου Campbell’s Νο 25/3, αλλά και η αυθεντική στο σημείο σύνδεσής της, τοποθετήθηκαν τα τεύχη ένα προς ένα (Εικ. 7). Στη συνέχεια αφού δόθηκε στη ράχη του βιβλίου δια χειρός η κλήση που είχε εξ αρχής, τοποθετήθηκε στην πρέσα για να είναι σταθερό, και η ράχη περάστηκε με μια σχετικά αραιή συγκέντρωση μεθυλοκυτταρίνης προκειμένου να διατηρηθεί η κλήση και μελλοντικά. Έπειτα τοποθετήθηκε στη ράχη λωρίδα ιαπωνικού χαρτιού στα μέτρα της ράχης για να προσδώσει μεγαλύτερη σταθερότητα (Εικ. 8). Τέλος τοποθετήθηκαν κομμάτια αερολίνης μεταξύ των σταθμών ραφής για μεγαλύτερη αντοχή.
Εικόνα 7.  Κατά τη διάρκεια ραφής.
Εικόνα 7. Κατά τη διάρκεια ραφής.
Εικόνα 8.  Τοποθέτηση ιαπωνικού χαρτιού στη ράχη.
Εικόνα 8. Τοποθέτηση ιαπωνικού χαρτιού στη ράχη.

2.4  Συντήρηση πινακίδων

Η συντήρηση των πινακίδων, οι οποίες είναι χαρτόνινες, ξεκίνησε ως εξής: αρχικά αφαιρέθηκε το αδύναμο και σαθρό τμήμα της μίας εκ των δύο πινακίδων και σχεδιάστηκε το κατάλληλο πατρόν από νέο χαρτόνι. Επειδή όμως το καινούριο χαρτόνι ήταν πιο λεπτό απ’ το αυθεντικό, σχεδιάστηκαν δύο διαφορετικά πατρόν. Μετά το σχεδιασμό τους, ανοίχτηκε δίοδος με το νυστέρι στην αυθεντική πινακίδα προκειμένου να ‘’δεχτεί’’ το νέο κομμάτι. Προκειμένου να κολλήσουν μεταξύ τους παλιά και νέα πινακίδα, χρησιμοποιήθηκε κόλλα EVA και τοποθετήθηκαν υπό πίεση με τη χρήση σφιγκτήρων (Εικ. 9). Η πίεση που ασκήθηκε ήταν σταδιακή και όχι απότομη. Αυτό βοήθησε στο να απλωθεί ομοιόμορφα η κόλλα. Μετά το πέρας σύντομου χρονικού διαστήματος η ενιαία πλέον πινακίδα βγήκε για λίγο από την πίεση προκειμένου να αφαιρεθεί η περίσσεια κόλλας που υπήρχε (Εικ. 10) και στη συνέχεια επανατοποθετήθηκε υπό πίεση.
Εικόνα 9.  Κόλληση παλιάς και νέας πινακίδας.
Εικόνα 9. Κόλληση παλιάς και νέας πινακίδας.

       Εικόνα 10.  Αφαίρεση περίσσειας κόλλας.
Εικόνα 10. Αφαίρεση περίσσειας κόλλας.
Τέλος, επειδή οι γωνίες και στις δύο πινακίδες διατηρούσαν κάποια αδυναμία, ανοίχτηκαν μικρές δίοδοι και κολλήθηκαν μικρά ενθέματα για μεγαλύτερη ισχύ (Εικ. 11). Η περίσσεια χαρτονιού αφαιρέθηκε με νυστέρι.
Εικόνα 11.  Εισαγωγή ενθεμάτων.
Εικόνα 11. Εισαγωγή ενθεμάτων.

2.5  Συντήρηση περγαμηνού καλύμματος βιβλίου

   Η πρώτη ενέργεια ήταν ο καθαρισμός της επιφάνειας της περγαμηνής με γόμα Pilot Foam Eraser και στη συνέχεια διάλυμα νερού και καθαρού οινοπνεύματος σε συγκέντρωση 1/1 με τη χρήση μπατονέτας. Αφού καθαρίστηκε η περγαμηνή, υγράνθηκε σταδιακά με νερό και πινέλο και τοποθετήθηκε υπό πίεση με σφιγκτήρες και με τη χρήση τζαμιού στις διαστάσεις των πινακίδων προκειμένου να ανακτήσει τις αρχικές της διαστάσεις (Εικ. 12).8,9
Εικόνα 12. Ανάκτηση διαστάσεων υπό πίεση.
Εικόνα 12. Ανάκτηση διαστάσεων υπό πίεση.
Αφότου χρειάστηκαν μερικές μέρες για να έρθει η περγαμηνή στις επιθυμητές διαστάσεις, σχεδιάστηκε το πατρόν της νέας περγαμηνής. Εν συνεχεία παλιά και νέα περγαμηνή τρίφτηκαν στο σημείο κόλλησής τους η καθεμιά με γυαλόχαρτο Νο 800 έτσι ώστε η κόλλα να έχει μεγαλύτερη πρόσφυση. Για την κόλληση χρησιμοποιήθηκε ψαρόκολλα η οποία, για να ενεργοποιηθούν οι κολλητικές της ιδιότητες, τοποθετήθηκε σε μπεν – μαρί και θερμάνθηκε μεταξύ 50 και 60οC, διότι πέραν των 60οC η κόλλα χάνει τις καλές ιδιότητές της. Παλιά και νέα περγαμηνή τοποθετήθηκαν κάτω από βάρος με σφιγκτήρες προκειμένου να κολληθούν και να γίνουν ένα σώμα. Εν συνεχεία υγράνθηκε η περγαμηνή στα σημεία των γυρισμάτων της προκειμένου να κρατηθούν οι πινακίδες. Τα γυρίσματα έγιναν δια χειρός (Εικ. 13) όπου στέγνωσαν τοποθετώντας βάρος. Τέλος πραγματοποιήθηκε η σύνδεση του καλύμματος με το κύριο σώμα του βιβλίου (Εικ. 14).8,9
Εικόνα 13.  Διαδικασία γυρισμάτων.
Εικόνα 13. Διαδικασία γυρισμάτων.



  Εικόνα 14. Μετά το πέρας της συντήρησης.
Εικόνα 14. Μετά το πέρας της συντήρησης.

Βιβλιογραφία

1.  K. KRUMBACHER, Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας, Τ. Α-Γ, ΑΘΗΝΑ 1897.
2.  ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ορθόδοξος Ελλάς , εν Λειψία 1872.
3.  ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΡΔΥΛΗΣ, ‘’Βιβλιοδεσίες ελληνικών εντύπων του 16ου αιώνα στην   Ελβετία από τη συλλογή της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων’’, ‘’ΒΙΒΛΙΟΑΜΦΙΑΣΤΗΣ 3 – Το βιβλίο στο Βυζάντιο. Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή βιβλιοδεσία – Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου, Αθήνα 13-16 Οκτωβρίου 2005.
4.  Szirmai ,J.A. “The Archeology of Medieval Bookbinding” Ashgate 1999 ISBN 0 85967 9047
5.  Clarkson, Christopher (1966b) “A Hitherto Unrecorded English Romanesque Book Sewing Technique” in Sharpe John L. (ed.), Roger Poewll The Compleat Binder. Liber Amicorum Turnhout: Brepols
6.  Baroffio, Giacomo, Marzo, Flavio, Cavallero Chiara, Ferretti Bernardino, Demaria Enrico,   “Il codice Romanico Acquese” Soprintendenza Regionale del Piemonte per I Beni Librari  Ed. L’Ancora di Acqui Terme.
7.  Συντήρηση έργων τέχνης, Τόμος 2ος , Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια, Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΩΜΑΤΟΣ

ΕΓΚΛΗΜΑ Η ΔΩΡΕΑΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΩΜΑΤΟΣ

Ἡ ἐξαιρετικὰ σημαντικὴ συνέντευξη τοῦ ἰατροῦ Κυπριανοῦ Χριστοδουλίδη γιὰ τὶς μεταμοσχεύσεις καὶ τὸν ἐγκεφαλικὸ θάνατο

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Η Ελληνική Γλώσσα

Ξέρατε ότι υπάρχουν ελληνικά γράμματα που όταν τα προφέρουμε κάνουν καλό στην ψυχολογία μας και στην ενεργοποίηση του εγκεφάλου μας; Παρόλα αυτά τα αφαιρούμε σκοτώνοντας στην κυριολεξία την ελληνική γοητεία των λέξεων.
Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα. Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και   Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου. 
Το "Ν"  συντονίζει τον εγκέφαλο. 
Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν:
«Η εκφορά του γράμματος  «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του «Ν» στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου  -  στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα». 
Επίσης, στο Χάρβαρντ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων, κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση. 
Και δικαιούμαι να ερωτήσω: Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του «Ν»; 
Πρόσφατα  διάβασα ένα πραγματικά ουσιαστικό άρθρο του εκπαιδευτικού Σπύρου Μάρκου που με έβαλε σε σκέψεις αλλά που μου απάντησε σε πολλά ερωτηματικά που ως τώρα έμεναν αναπάντητα.
Ο ίδιος λοιπόν αναρωτιέται :Είναι τυχαίο άραγε που καταργήσαμε το γράμμα «Ν» στο τέλος των λέξεων και τα σχολικά μας βιβλία γράφουν το «εμβαδό» (!), αντί το εμβαδόν! Στα σχολικά βοηθήματα όμως διαβάζομε « το εμβαδόΝ », δηλ.
εκεί διατηρείται το Ν, ενώ το επίσημο Κράτος στα βιβλία (ΥΠΕΠΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) το έχουν καταργήσει !! 
Για ποιον λόγο αυτή η ακρότητα; Για ποιον  λόγο επίσημα διδάσκομε στα σχολεία μας κανόνες που κατασκευάστηκαν αυθαίρετα, π.χ. χθες συνάντησα το Δήμαρχο (το φίλο, το Σύμβουλο κλπ.). 
Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει. Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας... Εάν κάποιος αντιτείνει ότι αυτό είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια, θα πρέπει να του πούμε ότι «η λεπτομέρεια κρατάει τον Παρθενώνα»! 
Να θυμίσω όμως εδώ και το  ωραίο, ειρωνικό κείμενο του Οδ. Ελύτη: «ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ», όπου καταλήγει, "Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσενα διατάξει τέτοια γενοκτονία, όπως αυτή του τελικού -Ν-, εκτός κι αν του' λειπε  η οπτική του ήχου». 
Ο Γ. Ρίτσος έγραψε επίσης: «Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει». 
Δυστυχώς, όμως, διαπιστώνομε σήμερα ότι μετά το Νι, έρχεται και η σειρά του τελικού  Σίγμα (ς).
 Κάποιοι  δημοσιογράφοι στα κανάλια λένε κιόλας:
«η μέθοδο», η «οδό», «η πλήρη! ένταξη» (!)... Καλλιεργούν έτσι αυθαίρετα ένα αρνητικό γλωσσικό  πρότυπο στους νέους μας με την τεράστια δύναμη των ΜΜΕ και το σχολείο  ανήμπορο να αντιδράσει, αλλά και την κοινωνία παθητικά να δέχεται ως περίπου μοιραία την εξέλιξη αυτή. 
Μετά από όλα αυτά διατυπώνω την εξής άποψη : Διεθνώς μελετάται η μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας  και ο αντίκτυπός της στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου. Το γράμμα «Ν» διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά και  ενεργοποιεί τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά. 
Το  τελικό Σίγμα ηρεμεί τον άνθρωπο. Αυτό το δέχεται και η σύγχρονη Ψυχιατρική. 
Οι Αρχαίοι Έλληνες τα γνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μόνον εμείς,  οι Έλληνες, λέμε: «Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα» και δεν λέμε με άλλα γράμματα, διότι το Νι ενεργοποιεί το μυαλό μας  να σκεφθούμε σωστά και το Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας, αφού μιλήσουμε δημόσια ή ιδιωτικά. 
Η σύγχρονη Ψυχογλωσσολογία δέχεται ότι η Γλώσσα και η Σκέψη γεννιούνται ταυτόχρονα και εξελίσσονται παράλληλα και συνιστούν ανά πάσα στιγμή μία αξεχώριστη ενότητα. 
Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε, ως κόρην οφθαλμού, την Ελληνική Γλώσσα και να αντισταθούμε στην κακοποίησή της. 
ΠΗΓΗ:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ




                        Πειραιάς,  25/01/2013

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Π/ΘΜΙΑΣ ΚΑΙ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ
Δ/ΝΣΗ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ

Χρ. Κουμπάρου
Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων
_____________________________
                     Αριθ. Πρωτ.: 53
Ταχ. Δ/νση     : Μεθώνης 117
Ταχ. Κώδικας : 18546 Πειραιάς
e-mail             : chkoumpar@sch.gr
Ιστοσελίδα     : http://users.sch.gr/chkoumpar/

Αρ. τηλεφ.      : 2104176795 και 6978004463




                             
           


ΘΕΜΑ: Ψηφιοποιημένα παλαιά σχολικά βιβλία Λογοτεχνίας (1884-1977)
                                         
Σας ενημερώνουμε ότι στην ιστοσελίδα http://users.sch.gr/chkoumpar/ αναρτήθηκαν σε ψηφιακή μορφή 129 "Νεοελληνικά Αναγνώσματα", τα οποία συγκροτούν το διασωσμένο και προσωπικό, πλήρες κατά το δυνατόν, Αρχείο της Χρ. Κουμπάρου-Χανιώτη. Πρόκειται για τα σχολικά εγχειρίδια που διδάσκονταν στην Ελλάδα για το μάθημα των "Νέων Ελληνικών" (Λογοτεχνίας) από το 1884 έως το 1977 στους κύκλους εκπαίδευσης που αντιστοιχούν στη σημερινή Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
            Ο αναγνώστης/ερευνητής σε αυτό το ψηφιοποιημένο Αρχείο μπορεί να βρει 4.000 έργα 500 περίπου συγγραφέων που ανθολογούνται και έτσι να μελετήσει την ιδεολογική κατεύθυνση και τη θεωρητική συγκρότηση του μαθήματος. Επιπλέον, ο εκπαιδευτικός της πράξης έχει πλέον διαθέσιμο ένα πλούσιο υποστηρικτικό υλικό για τη διδασκαλία του μαθήματος της Λογοτεχνίας και μάλιστα σύμφωνα με τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα για τα Πιλοτικά Γυμνάσια και την Α΄ Λυκείου.
            Για τους ειδικούς ερευνητές διατίθενται δωρεάν τρία DVDs με αυτά τα ψηφιοποιημένα σχολικά εγχειρίδια και δύο σχετικές μονογραφίες.

  Η Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Πειραιά
(Τ.Σ.Υ.)   Χρυσάνθη Κουμπάρου



Δυο φορές ξένος

Συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ
Μέσα από μαρτυρίες και σπάνιο αρχειακό υλικό,
το ντοκιμαντέρ «Δυο φορές ξένος»
 εστιάζει στους διωγμούς των Βαλκανίων.

Βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του δημοσιογράφου Μπρους Κλαρκ, το ντοκιμαντέρ «Δυο φορές ξένος» των Ανδρέα Αποστολίδη και Γιούρι Αβέρωφ εγκαινιάζει για το 2012 το πρόγραμμα προβολών του Cine Doc στο Γαλλικό Ινστιτούτο.Στις αρχές του 20ού αιώνα, οι περισσότεροι κάτοικοι των χωρών των Βαλκανίων ζούσαν στην «πολυεθνική» Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία επέτρεπε σε Χριστιανούς, Μουσουλμάνος και Εβραίους να συμβιώνουν ειρηνικά.
Ωστόσο, το 1924, αυτός ο κόσμος είχε πια καταρρεύσει. Περί τους 400.000 μουσουλμάνους εκδιώχθηκαν από την Ελλάδα, την ώρα που τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια έλληνες ορθόδοξοι αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στην Τουρκία.
Το ντοκιμαντέρ «Δυο φορές ξένος» ξετυλίγει την ιστορία μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό, συνεντεύξεις με ιστορικούς και συγκλονιστικές προφορικές μαρτυρίες προσφύγων από την Ελλάδα και την Τουρκία. «Είναι μια ταινία για ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους, η κοινή τους εμπειρία για τις χαμένες πατρίδες: η ιστορία του να είσαι «Δύο φορές ξένος» αναφέρουν οι δημιουργοί του.Στην ταινία εμφανίζονται μεταξύ άλλων οι Μπρους Κλαρκ (που υπήρξε επίσης επιστημονικός σύμβουλός της μαζί με τον Ιάκωβο Μιχαηλίδη), ο συγγραφέας Τζάιλς Μίλτον και οι Θάνος Βερέμης, Κωνσταντίνος Φωτιάδης, Μιλούν επίσης Έλληνες και Τούρκοι πρόσφυγες από την Κρήτη, τη Μυτιλήνη, την Καππαδοκία, τον Πόντο, τη Σμύρνη και τη Δυτική Μακεδονία.
Το ντοκιμαντέρ «Δυο φορές ξένος» είναι μια συμπαραγωγή της ΕΡΤ με την ΑΝΕΜΟΝ, σε συνεργασία με το cross-media project «ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΞΕΝΟΣ».
 


Δείτε όλο το ντοκιμαντέρ:


Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Η ΣΩΣΤΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ

Ο σωστός τρόπος του μυστηρίου της εξομολόγησης,
και η ανάγκη του καθαρισμού της ψυχής.
Από την εκπομπή αθέατα περάσματα.

Πατμιάς Εκκλησιαστική Σχολή

Λογότυπο της Πατμιάδας του Γένους Σχολής 

 


Στα πλαίσια της γενικότερης αναδιοργάνωσης της σχολής μας και σε συνδυασμό με την συμπλήρωση 300 ετών απο την ίδρυση 
 
ΠΗΓΗ:  http://patmias.blogspot.gr/

Οι δυσκολίες στη ζωή μας


 
Ένας άνδρας κάποτε βρήκε το κουκούλι μιας πεταλούδας.
Μια μέρα εμφανίστηκε ένα μικρό άνοιγμα.
Κάθισε και παρακολουθούσε την πεταλούδα για αρκετές ώρες, καθώς εκείνη προσπαθούσε να περάσει το σώμα της μέσα από το μικρό άνοιγμα.
Ύστερα, η πεταλούδα  σταμάτησε.
Ήταν φανερό πως δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο.
Έτσι ο άνδρας αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα.
Πήρε ένα ψαλίδι και έκοψε τα κομμάτια από το κουκούλι.
Η πεταλούδα βγήκε εύκολα, αλλά είχε πρησμένο σώμα και καχεκτικά φτερά.
Ο άνδρας συνέχισε να την παρακολουθεί, περιμένοντας ότι όπου να ‘ναι τα φτερά της θα μεγαλώσουν και θα απλωθούν αρκετά για να στηρίξουν το σώμα.
Τίποτα δεν έγινε.
Στην πραγματικότητα, η πεταλούδα πέρασε την υπόλοιπη ζωή της μπουσουλώντας εδώ κι εκεί, δίχως ποτέ της να μπορέσει να πετάξει.
Εκείνο που δεν κατάλαβε ο άνδρας μέσα στην καλοσύνη και τη βιασύνη του ήταν αυτό:
Το κουκούλι που αντιστεκόταν και η προσπάθεια που χρειαζόταν από την πεταλούδα να περάσει μέσα από το άνοιγμα, ήταν ο μόνος τρόπος να πιέσει το υγρό από το σώμα μέσα στα φτερά, ώστε αυτά να είναι έτοιμα για να πετάξουν όταν θα το κατάφερνε αυτό.
Μερικές φορές οι προσπάθειες είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε στη ζωή μας.
Περνώντας μέσα από τη ζωή δίχως εμπόδια να μας ταλαιπωρούν

Δεν θα ήμασταν τόσο δυνατοί όσο θα έπρεπε και δεν θα πετούσαμε ποτέ.

Πηγή: aoratigonia
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:  http://istologio.org/?p=3813

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

"Μυρίπνοα ... άνθη" !!!


Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΟΔΟΙΠΟΡΟΥ

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΟΔΟΙΠΟΡΟΥ

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Δημητράς
Βλέπω πλήθος κόσμο να κυλά
μα ψυχή δεν μου χαμογελά
στα κρεβάτια τ΄ άρρωστα παιδιά
και στα δέντρα ξερά τα κλαδιά.

Την αγάπη πέταξα σ΄ ένα βυθό
και το φόβο μου έστρωσα να κοιμηθώ.
Βρίσκω τάφους κι έναν κόσμο
που δεν πονά.
Όπου πάω κι ένα λάθος
με τυραννά.

Ποιος προφήτης τώρα θ΄ ακουστεί
σα φωνή σε στέρνα κλειστή;
Σ΄ έναν κόσμο άδειο κι ορφανό
ποια κραυγή απ΄ τον ουρανό;

Τα πουλιά παράτησα στις ερημιές
και το φως σπατάλησα στις γειτονιές
Δεν τον θέλω και φοβάμαι
το γυρισμό.
Δες ποιος είμαι πού πηγαίνω
για το χαμό.

''ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ''.


ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ 

ΕΝΑΝ 6ΧΡΟΝΟ

Ενώ ένας άνδρας γυάλιζε το νέο αυτοκίνητό του ο ηλικίας 6 ετών γιος του,πήρε μια πέτρα και γρατσούνισε με γραμμές μέρος του αυτοκινήτου.

Στο θυμό του επάνω, ο άνδρας αυτός πήρε το χέρι του παιδιού του και χρησιμοποιώντας ένα γαλλικό κλειδί, το χτύπησε πολλές φορές.

Στο νοσοκομείο, το παιδί έχασε όλα τα δάχτυλά του λόγω των πολλαπλών σπασιμάτων. Όταν το παιδί είδε τον πατέρα του ..... με τα παραπονεμένα μάτια γεμάτα πόνο τον ρώτησε"Μπαμπά.. πότε τα δάχτυλά μου θα μεγαλώσουν πάλι;"

Το άτομο βουβό, πήγε πίσω στο αυτοκίνητό του και το κλώτσησε πολλές φορές . Σκεπτόμενος αυτό που έκανε, βρισκόμενος μπροστά στο αυτοκίνητο του και βλέποντας ξανά τις γρατζουνιές , αντιλήφθηκε ότι το παιδί του είχε γράψει με την πέτρα ''ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ''.
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/perizois/16458-ugkinitiki-it

ΣΟΥΣΑΜΙ



ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΤΡΟΦΗ

Φυτο σησαμιού
(Sesamum Indicum L.)
Φωτογραφία απο πρότυπη καλιέργεια σησαμιού μειωμένων εισροών, που έχει αναπτύξει η Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την εταιρία Αφοι Χαΐτογλου Α.Β.Ε.Ε.
ΣΟΥΣΑΜΙ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΤΡΟΦΗ.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ, ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΠΑΡΟΤΙ ΦΥΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ Β12 ΚΑΙ ΒΙΤΑΜΙΝΗ D.
ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΙΓΑ ΦΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΡΓΥΡΟ, ΙΩΔΙΟ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΙΟ.
100 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ ΤΑ ΕΜΒΡΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΙΛΟ ΝΕΡΟ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΓΥΑΛΙΝΟ ΒΑΖΟ ΓΙΑ 72 ΩΡΕΣ. ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟ ΦΥΛΑΣΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΕΩΣ ΚΑΙ 3 ΠΟΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΕ ΑΔΕΙΟ ΣΤΟΜΑΧΙ. ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ Η ΓΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ”ΕΥΤΕΛΕΣ” ΣΟΥΣΑΜΟΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ.
ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΙΩΔΙΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗ ΑΔΕΝΑ.
ΑΚΡΩΣ ΔΥΝΑΜΩΤΙΚΟ, ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΟΥ.
ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΟΤΑΤΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΡΑΞΗ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΙΚΟΤΙΝΗ.
ΙΔΑΝΙΚΗ ΛΟΣΙΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΡΥΤΙΔΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.
ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΙΓOΤΕΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΥΤΟ.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑ
ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΣ Μsc


Πιο κάτω μία απο τις πιο αξιόλογες δημοσιεύσεις για το σουσάμι, απο την οικογένεια Χαΐτογλου που το επεξεργάζεται και το εμπορεύεται απο το 1924.
                                                      ΣΗΣΑΜΙ

Oι σπόροι του σησαμιού διαφέρουν στο μέγεθος, το χρώμα και το πάχος του φλοιού, ανάλογα με την ποικιλία.
Το έλαιο, η πρωτείνη και οι υδατάνθρακες είναι τα κύρια συστατικά του σησαμιού.
Η υψηλή ενέργεια που παρέχει το σησάμι, οφείλεται κυρίως στο έλαιο του.
Το σησάμι περιέχει μικρή ποσότητα υδατανθράκων, αλλά αρκετά υψηλή ποσότητα διαιτητικών ινών.
Σε σχέση με τα μέταλλα, το σησάμι είναι εξαιρετικά πλούσιο σε ασβέστιο, φώσφορο και σίδηρο, σε αντίθεση με το ρύζι και το σιτάλευρο, τα οποία είναι φτωχές πηγές των μετάλλων αυτών.
                       
                                         Γενικά
Το σησάμι είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε, η οποία θεωρείται θαυματουργή καθώς προστατεύει από αρτηριο-σκλήρυνση, συντελεί στη μείωση του κινδύνου του καρκίνου, είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, βοηθά στη πρόληψη του καταρράκτη, μειώνει τον κίνδυνο του διαβήτη, επιβραδύνει την ασθένεια Alzheimer, την ασθένεια του Parkinson, βελτιώνει τις αθλητικές επιδόσεις και γενικά αυξάνει τη μακροζωία.
Οι λιγνάνες του σησαμιού, που περιέρχονται στα προϊόντα του, ενισχύουν τη δράση της βιταμίνης Ε.
Πειράματα σε ποντίκια έδειξαν ότι η προσθήκη σησαμιού στη διατροφή τους επιβραδύνει τη γήρανση, ενώ η προσθήκη της κυριότερης λιγνάνης του σησαμιού (σεσαμίνη) στη δίαιτα ποντικιών μείωσε των αριθμό των καρκίνων του μαστού. Το σησάμι και τα προϊόντα του έχουν την ικανότητα να μειώνουν τη χοληστερόλη στο αίμα και κατά συνέπεια να προστατεύουν από καρδιοπάθειες μέσω του διπλού ρόλου της σεσαμίνης.

H σεσαμίνη είναι η μόνη γνωστή ουσία που ταυτόχρονα σταματά, τόσο την απορρόφηση της χοληστερόλης από τις τροφές, όσο και τη σύνθεση της από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Μια άλλη λιγνάνη του σησαμιού, η πινορεζινόλη, βρέθηκε ότι έχει αντιυπερτασικές ιδιότητες. Η ουσία αυτή περιέχεται σε ένα βότανο που οι Κινέζοι χρησιμοποιούν για την καταπολέμηση της υπέρτασης εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Τέλος, ουσίες του σησαμιού βελτιώνουν τη λειτουργία του ήπατος, βοηθώντας το να διασπα τοξικές ουσίες, όπως η αιθανόλη (οινόπνευμα). Το γεγονός αυτό επαληθεύει την Ελληνική παράδοση της κατανάλωσης χαλβά μετά από οινοποσία.
Τα προηγούμενα επιστημονικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την παραδοσιακή άποψη, ότι το σησάμι, το ταχίνι και ο χαλβάς συμβάλλουν στην υγεία, τη μακροζωία και γενικότερα στην ποιότητα ζωής.

                    Το σησάμι είναι μια τροφή μοναδική.
Η κατανάλωση τόσο των ολόκληρων σπόρων όσο και των αλεσμένων, καθώς και του ελαίου του, χρονολογούνται από τους αρχαίους χρόνους.
Η καλλιέργεια του σησαμιού είναι τόσο παλιά όσο αυτή του ρυζιού και υπολογίζεται ότι ξεκίνησε πρίν από 6000 χρόνια. Το σησάμι άρχισε να καλλιεργείται στην Παλαιστίνη και τη Συρία γύρω στο 3000 π.Χ.
Ευρήματα στην Αίγυπτο μαρτυρούν ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν την καλλιέργεια του σησαμιού, το οποίο θεωρούσαν ως μια πηγή υψηλής ενέργειας για την ανθρώπινη διατροφή.

Επιγραφές που φυλάσσονται στο Βρετανικό Μουσείο, αναφέρουν, ότι οι Ασσυριακοί θεοί έπιναν κρασί από σησάμι πρίν ορμήσουν στη μάχη.
Το σησάμι ήταν τόσο πολύτιμο, ώστε οι αρχαίοι Ασσύριοι διαπραγματεύονταν τα δάνεια τους σε ασήμι ή σησαμόσπορο. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι και οι Βαβυλώνιοι γνώριζαν την καλλιέργεια του σησαμιού (1750 π.Χ.), καθώς και το παστέλι. Σησάμι έχει βρεθεί στο τάφο του Τουταγχαμών (14ος αιώνας π.Χ.) και στο ακρωτήρι της θήρας (καταστράφηκε από σεισμό το 1628 π.Χ.).
Ο Μάρκο Πόλο επίσης αναφέρει ότι το 1298 μ.Χ. οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν το σησάμι και τα προϊόντα του για τροφή, για μασάζ, σε γιατροσόφια, ως φωτιστικό λάδι και σε καλλυντικά.
Στην αρχαία Ελλάδα το σησάμι χρησιμοποιείται και ως τροφή, αλλά και για την παραγωγή φαρμάκων.
Ο Ιπποκράτης εξαίρει την υψηλή διαιτητική του αξία, ενώ ο Γαληνός το χρησιμοποιεί ως φάρμακο εναντίον της διακοπής του γάλακτος των γυναικών που θηλάζουν, της εξέλκωσης της μήτρας και της λευκόρροιας.
Ακόμη, το λάδι του χρησιμοποιείται στην επάλειψη του προσώπου για τον περιορισμό των φακίδων (Ιπποφάντης). Ως τροφή, το σησάμι ήταν πολύ διαδεδομένο στην αρχαία ελληνική κουζίνα.
Ο Αθηναίος, στους “Δειπνοσοφιστές”, θεωρεί το σησάμι ως μια από τις βασικές τροφές των αρχαίων Ελλήνων.
Στην “Ειρήνη”, ο Αριστοφάνης αναφέρει μια από τις χρήσεις του σησαμιού, γνωστή μέχρι τις μέρες μας : “Η κότα ψήθηκε.Το παστέλι του σησαμιού ζυμώθηκε”.

Στις “Βατραχομυομαχίες” αναφέρεται το σουσαμότυρο, προφανώς ένα μίγμα τυριού και ταχινιού.
Η σησαμίς, ένα μίγμα σησαμιού και μελιού (είδος χαλβά ) προσφερόταν στους γάμους, ενώ το κνήκον παρασκευαζόταν από αλευρωμένο γάλα και γαρνίρονταν με μέλι και σησάμι.

          
ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΗΣΑΜΙΟΥ
Το σησάμι βρέθηκε να έχει ανασταλτική επίδραση στη γήρανση σε ποντίκια.
Ποντίκια εσπευσμένης γήρανσης, στη δίαιτα των οποίων έγινε προσθήκη 20% σκόνης σησαμιού, παρουσίασαν επιβράδυνση και αναστολή της γήρανσης, ιδιαίτερα σε σχέση με ορισμένους δείκτες, όπως οι περιοφθαλμικές κακώσεις, η γυαλάδα του τριχωτού και η τραχύτητα του δέρματος.
Στα ποντίκια στα οποία χορηγήθηκε κανονική δίαιτα, οι παραπάνω δείκτες γήρανσης αυξήθηκαν από το 20 μήνα, ενώ αντίθετα, στα ποντίκια που χορηγήθηκε σησάμι, η γήρανση επιβραδύνθηκε και αναστάλθηκε.
Η βιταμίνη Ε αναγνωρίζεται ως συστατικό των τροφίμων με αντιγηραντική δράση.

                 
ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΗΣΑΜΙΟΥ
Τα υπεροξείδια του αζώτου, που είναι ισχυρά μεταλλαξιογόνα και σχηματίζονται από ελεύθερες ρίζες μονοξειδίου του αζώτου είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συντελεστές στην πρόκληση καρκίνου και άλλων εκφυλιστικών ασθενειών.
Πιστεύεται, ότι η γ – τοκοφερόλη στην οποία το σησάμι είναι πλούσιο, ενεργεί in vitro σαν μια παγίδα οξειδίων του αζώτου και άλλων ηλεκτρονιόφιλων μεταλλαξιογόνων, ως αποτέλεσμα της χημικής δομής της.

Όπως τονίστηκε παρά πάνω, οι λιγνάνες τουσησαμιού ενισχύουν τη δράση της βιταμίνης Ε.
Ως εκ τούτου, το σησάμι και τα προϊόντα του θεωρούνται τροφές που μπορούν να προστατεύουν από τον καρκίνο.
Μία από τις λιγνάνες, η σεσαμίνη, μελετήθηκε ως προς την προστατευτική της δράση κατά του καρκίνου του μαστού σε ποντίκια και βρέθηκε ότι, σε διατροφικό επίπεδο 0,2% μειώνει σημαντικά, τόσο το συνολικό αριθμό, όσο και τη μέση εκδήλωση του καρκίνου αυτού.

        
ΥΠΟΧΟΛΗΣΤΕΡΗΝΑΙΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΗΣΑΜΙΟΥ
                            ΑΡΤΗΡΙΟΣΚΛΗΡΥΝΣΗ

Το σησάμι και τα προϊόντα του έχουν την ικανότητα να μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα.
Η ικανότητα αυτή οφείλεται στην παράλληλη δράση τριών μηχανισμών: την επίδραση των λιπαρών οξέων, τη δράση της βιταμίνης Ε (τοκοφερόλες) και τη δράση της σεσαμίνης.

Η σύνθεση των λιπαρών οξέων του σησαμιού χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά ακόρεστων λιπαρών οξέων. Πειράματα σε ανθρώπους έχουν δείξει ότι η αύξηση των λιπαρών αυτών οξέων στη διατροφή, μειώνει την χοληστερόλη στο αίμα και κατά συνέπεια προστατεύει από τη στεφανιαία νόσο.
Πιο συγκεκριμένα, αύξηση στην πρόσληψη ακόρεστων λιπαρών οξέων κατά 1% (με ανάλογη μείωση των κορεσμένων) μειώνει τη χοληστερόλη στο αίμα κατά 2% και την πιθανότητα θανάτου από στεφανιαία νόσο κατά 5%.
Αν και μέχρι πρόσφατα η χοληστερόλη θεωρείτο υπεύθυνη για την αρτηριοσκλήρυνση, σύγχρονες μελέτες έχουν αποδείξει, ότι δεν είναι η χοληστερόλη αυτή καθ’ αυτή υπεύθυνη για την ασθένεια, αλλά η οξειδωμένη LDL και τα προϊόντα της.
Η βιταμίνη Ε, ως αντιοξειδωτική προστατεύει την LDL από οξείδωση και κατά συνέπεια τον ανθρώπινο οργανισμό από αρτηριοσκλήρυνση.

Αποτελέσματα πολλαπλών ερευνών, φανερώνουν μια μοναδική λειτουργία της σεσαμίνης στη δυναμική της χοληστερόλης, καθώς δεν υπάρχει άλλη ουσία που ταυτόχρονα να σταματά, τόσο την απορρόφηση, όσο και τη σύνθεση της χοληστερόλης.
Αυτό σημαίνει, ότι η σεσαμίνη μπορεί να εξυπηρετήσει ως ένας επαρκής φυσικός υποχοληστερηναιμικός παράγοντας.

                
ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΗΣΑΜΙΟΥ
Αν και δεν υπάρχουν ακόμη δεδομένα που να αποδεικνύουν τις αντιυπερτασικές ιδιότητες του σησαμιού, θεωρείται πιθανό η κατανάλωση σησαμιού και των προϊόντων του να συμβάλλει στην αντιμετώπιση της υπέρτασης, λόγω της πινορεξινόλης μια από της κύριες αντιοξειδωτικές ουσίες του σησαμιού, η οποία έχει αποδεδειγμένη αντιυπερτασική δράση.  
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΕΣΑΜΙΝΗΣ ΣΤΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ
Η σεσαμίνη βρέθηκε ότι βελτιώνει τη δράση ενός αριθμού ενζύμων του ήπατος.
Τα ένζυμα αυτά σχετίζονται με την ικανότητα του ήπατος να διασπά τοξικές ουσίες του αίματος.
Χορήγηση σεσαμίνης και α – τοκοφερόλης μειώνει σημαντικά την αιθανόλη στο αίμα.
Στην Ιαπωνία κυκλοφορούν στο εμπόριο παρασκευάσματα που περιέχουν τις παραπάνω δύο ουσίες και προορίζονται για χρήση μετά από κατανάλωση αλκοολούχων ποτών.
Το γεγονός αυτό επαληθεύει την ελληνική παράδοση της κατανάλωσης χαλβά μετά από οινοποσία.


ANTIOΞΕΙΔΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΗΣΑΜΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΣΑΜΕΛΑΙΟΥ
Τα εδώδιμα λίπη και έλαια και οι λιπαρές τροφές γενικά, οξειδώνονται κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης τους, με συνέπεια να παράγονται χημικές ενώσεις που προκαλούν τάγγισμα και αλλοιώνουν τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των τροφών αυτών.
Μια από τις σημαντικότερες ιδιότητες του σησαμελαίου είναι η υψηλή σταθερότητα του ως προς την οξείδωση, ιδιότητα γνωστή από τα αρχαία ακόμη χρόνια.
Πρώτος ο Grettie, πρόσθεσε μικρές ποσότητες υδρογονωμένου σησαμελαίου ως αντιοξειδωτικό σε λαρδί και άλλα λίπη. Αργότερα ο Fiero ανακάλυψε ότι το υδρογονωμένο σησαμέλαιο είναι πολύ πιο ανθεκτικό στην οξείδωση σε σύγκριση με άλλα υδρογονωμένα φυτικά έλαια.
Το σησαμέλαιο, κατά την αποθήκευση του, δεν ταγγίζει όπως άλλα έλαια, και κατά τη θέρμανση του δεν αυξάνει το ιξώδες του (φαινόμενο που παρατηρείται στα άλλα έλαια, λόγω αντιδράσεων πολυμερισμού), δεν “καπνίζει” και δεν δημιουργούνται δυσάρεστες οσμές.
Η προσπάθεια να αποσαφηνιστεί η σταθερότητα του σησαμιού, καθώς και οι φαρμακευτικές του ιδιότητες, οδήγησε στην ταυτοποίηση φαρμακολογικά ενεργών ουσιών όπως οι λιγνάνες και ιδιαίτερα της σεσαμίνης και της σεσαμολίνης. Πρόσφατη όμως έρευνα έχει δείξει ότι η χημική βάση της αντιοξειδωτικής υπεροχής του καβουρντισμένου σησαμελαίου είναι αποτέλεσμα του ισχυρού αντιοξειδωτικού του συστατικού, σεσαμόλη.
Η σεσαμόλη σχηματίζεται από την αποσύνθεση της σεσαμολίνης κατά το φρυγάνισμα, γεγονός που εξηγεί και την υπεροχή του ελαίου από φρυγανισμένο σησάμι έναντι ελαίου που δεν προέρχεται από φρυγάνισμα των σπόρων.
Σε μια μελέτη, τέσσερις νέες αντιοξειδωτικές ουσίες, εκτός της γ – τοκοφερόλης και σεσαμόλης, βρέθηκαν να είναι παρούσες στο σησαμέλαιο.

Οι ουσίες αυτές ταυτοποιήθηκαν ως:
Α) φερουλικό οξύ
Β) μια ουσία όμοια με το άγλυκο απλού οξειδίου (simpleoxide)
Γ) μια λιγνάνη ανάλογη της σεσαμολίνης,
Δ) μια λιγνάνη ανάλογη της σεσαμίνης

Η αντιοξειδωτική δράση τόσο της σεσαμολινόλης όσο και της σεσαμινόλης είναι ισχυρότερη σε σύγκριση με τις άλλες δύο φαινολικές ουσίες και μάλιστα ισχυρότερη από αυτή της βιταμίνης Ε in vitro.
Mεγάλο ενδιαφέρον έχει αποδοθεί στην καταστροφή των μεμβρανών, των νουκλεϊκών οξέων και των πρωτεϊνών από ενεργά είδη οξυγόνου που παράγονται κατά την αναγωγή του μοριακού οξυγόνου, καθώς και την υπεροξείδωση των λιπών.
Οι βιταμίνες Ε, C και Α είναι γνωστές για την ικανότητα τους. να δεσμεύουν το ενεργό οξυγόνο.

Η αντιοξειδωτική δράση της σεσαμινόλης, της σεσαμόλης και άλλων αντιοξειδωτικών μελετήθηκε σε διάφορα συστήματα – πρότυπα υπεροξείδωσης in vivo και βρέθηκε ότι οι φαινολικές λιγνάνες του σησαμιού έχουν ανασταλτική δράση κατά της υπεροξείδωσης των λιπών, ίση ή και ισχυρότερη από αυτήν της α – τοκοφερόλης (βιταμίνη Ε).
Πολύ πρόσφατες μελέτες έχουν φέρει στο φως ενδείξεις ότι η γ – τοκοφερόλη, η οποία βρίσκεται κατά κύριο λόγο στο σησάμι, μπορεί να είναι το ίδιο σημαντική όπως και η α – τοκοφερόλη στην πρόληψη εκφυλιστικών ασθενειών.
Η γ – τοκοφερόλη προσφέρει πολύτιμη προστασία κατά των οξειδίων του αζώτου, μιας μεγάλης κατηγορίας ουσιών που η α – τοκοφερόλη αγνοεί. Αυτές οι νέες ανακαλύψεις έχουν μεγάλη σημασία, καθόσον η βιταμίνη Ε, που πωλείται σε συμπληρώματα διατροφής περιέχει κατά κύριο λόγο α – τοκοφερόλη.

Το σησάμι έχει σπουδαία βιταμινική δράση (ως προς την Ε) ως αποτέλεσμα της συνεργατικής δράσης των λιγνανών του και της γ – τοκοφερόλης.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη Ε ελέγχει την προσκόλληση και συγκέντρωση αθηρωματικών πλακών (platelets) στις αρτηρίες, οι οποίες συντελούν στη θρόμβωση και την ανάπτυξη αρτηριοσκλήρυνσης και κατά συνέπεια εμφράγματος και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Ένας μηχανισμός μέσω του οποίου η βιταμίνη Ε μπορεί να προστατεύει από καρδιαγγειακές παθήσεις είναι η προστασία της LDL (Low Density Lipoprotein) από οξείδωση.
Η οξειδωμένη LDL είναι η απαρχή του τραυματισμού των αρτηριών, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε αρτηριοσκλήρυνση. Αρκετά πειραματικά και επιδημιολογικά δεδομένα συνιστούν ότι η βιταμίνη Ε μπορεί να παίζει ρόλο στη μείωση του κινδύνου του καρκίνου.

Η βιταμίνη Ε εμποδίζει τη μετάλλαξη των κυττάρων, κυρίως μέσω της αντιοξειδωτικής της δράσης, εξαλείφοντας τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου και καταστέλλοντας την καταστροφή του DNA.
Υπάρχουν ενδείξεις από μελέτες σε ζώα για ανασταλτική δράση της βιταμίνης Ε στη δημιουργία και ανάπτυξη όγκων. Επιπλέον, αμερικανοί ερευνητές έδειξαν ότι η γ – τοκοφερόλη μπλοκάρει το σχηματισμό καρκινικών κυττάρων σε υψηλές συγκεντρώσεις και είναι πιο αποτελεσματική από την α – τοκοφερόλη.

Μελέτες σε ζώα και ανθρώπους έδειξαν ότι η βιταμίνη Ε είναι απαραίτητη για την ορθή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Τα ανοσοκύτταρα είναι εξαιρετικά ευπαθή στις ελεύθερες ρίζες, των οποίων η δράση παρεμποδίζεται από τη βιταμίνη Ε. Η βιταμίνη Ε μπορεί ακόμη να επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα αυξάνοντας τη δραστηριότητα των φυσικών κυττάρων – φονιάδων (killer cells).
Έλλειψη της βιταμίνης Ε σχετίζεται με μείωση της αποτελεσματικότητας του ανοσοποιητικού συστήματος, γήρανση και ως επακόλουθο την ανάπτυξη μολυσματικών ασθενειών.
Ενδείξεις υπάρχουν ακόμη, ότι η βιταμίνη Ε βοηθά στην πρόληψη του καταρράκτη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η πρόκληση του καταρράκτη οφείλεται, εν μέρει τουλάχιστον, στην αποικοδόμηση των πρωτεϊνών του φακού από ελεύθερες ρίζες και άλλα ασταθή μόρια.

Η υψηλή περιεκτικότητα του αίματος οε βιταμίνη Ε βρέθηκε να σχετίζεται με μειωμένη εμφάνιση της πάθησης αυτής των ματιών.
Υπεύθυνες και για τον διαβήτη τύπου -2 (μη εξαρτώμενος από την ινσουλίνη), είναι πάλι οι ελεύθερες ρίζες. Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν ότι η οξείδωση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το μεταβολισμό των σακχάρων ή να προκαλέσει βλάβες στο πάγκρεας, τη μοναδική πηγή ινσουλίνης του σώματος.

Μια φινλανδική έρευνα που περιλάμβανε 944 άνδρες έδωσε τις πρώτες επιδημιολογικές ενδείξεις, ότι η βιταμίνη Ε μειώνει τον κίνδυνο αυτού του τύπου διαβήτη, αφού οι άνδρες με χαμηλά ποσοστά βιταμίνης Ε στο αίμα παρουσίασαν τετραπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας.
Ο κατάλογος με τις ωφέλιμες δράσεις της βιταμίνης Ε (α – τοκοφερόλης) είναι τόσο μακρύς που φαίνεται ότι η βιταμίνη αυτή αποτελεί θαυματουργό φάρμακο.
Ορισμένοι ερευνητές αναφέρουν, ότι τα πρόσθετα βιταμίνης Ε μπορούν να εμποδίσουν ή να επιβραδύνουν, μεταξύ άλλων, την ασθένεια Alzheimer, την ασθένεια Parkinson, να βελτιώσουν τις αθλητικές επιδόσεις και να αυξήσουν την μακροζωία.
Τέλος, ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι δεκάδες μονάδες βιταμίνης Ε από τροφές, προσδίδουν το ίδιο όφελος όσο εκατοντάδες μονάδες βιταμίνης Ε από χάπια.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://greeknation.blogspot.gr