Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Πατμιάς Εκκλησιαστική Σχολή


 Ἡ  Χορωδία τῆς Πατμιάδας
Ἀφιερωμένη σ'αὐτούς πού ἔχουν τήν εὐθύνη γιά τήν ἔλλειψη Καθηγητή Βυζαντινῆς Μουσικής στήν Πατμιάδα 
 (Βασική ειδικότητα γιά Ἐκκλησιαστικό Σχολεῖο, ἐνῶ σέ λίγο θά λήξει τό πρῶτο ἑξάμηνο).
Καθηγητής: Ματάκιας Εμμανουήλ
Διακρίνονται ἀπό ἀριστερά: Καλογεράκης Ἰγνάτιος (Ἱερεύς), Γεώργιος Χαλκιαδάκης (Ζωρζὀ), (Καθηγητής Θεολόγος- Πρωτοψάλτης), Γεωργαλῆς Διαμαντῆς-Ἰερεμίας (Ἀρχιμανδρίτης) , Γιαμαῖος Σακελλάρης  (Γραμματέας Δήμου Ἀγαθονησίου),  Χατζηδημητρίου Νικόλαος, Γιαμαῖος Βασίλειος (Ἱερεύς), Χατζηλάρης Ἐλευθέριος (Διευθυντής Ὠδείου),  Ἀναγνωστόπολος  Γεώργιος (Ἱερεύς-Καθηγητής Μουσικῆς) καί  Νιράκης Βασίλειος (τούς ὑπόλοιπους δυστυχῶς δέν μπορῶ νά τούς διακρίνω).
Παραθέτω σχόλια, από τό  fecebook
Γεώργιος Αναγνωστόπουλος Πρέπει να είναι το 1990...Δώσαμε 2 συναυλίες στη Σκάλα και στο πνευματικό κέντρο της Αγίας Μαρίνας στη Λέρο.....Ένα θα πω...<<Πού΄ναι τα χρόνια ωραία χρόνια.....>>. Έχω πολύ υλικό ακόμα και βίντεο ....σιγά σιγά θα το κοινοποιήσω.... Χαίρετε ομογάλακτοι ο όσιος Χριστόδουλος να είναι μαζί μας.....
 Γεώργιος Αναγνωστόπουλος Συμπλήρωσα μερικά ονόματα επι της φωτογραφίας..Πίσω απο τον Διαμαντή είναι ο Φίλος Δημήτριος Λεονταρής....
 Μανόλης Γαρίπας Ο ΠΑΠΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ο ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ!!!
ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Ἕνα μήνυμα ἀπό τόν γιό μου, πού ἔλαβα σήμερα (4-12-2013), μέ τό ἠλ/κό Ταχ. καί πού τό δημοσιεύω, αὐτούσιο, πρός συμπλήρωση καί ἀποκατάσταση κάποιων πραγμάτων:

"Πρόκειται για την παρουσίαση στην Αγία Μαρίνα Λέρου, το 1990. Το θυμάμαι...
Φωτογράφος ήταν ο Μιχάλης ο Καλανδράνης (Μας είχε συνοδέψει στην ημερήσια εκδρομή τὀτε στη Λέρο).

Τα υπόλοιπα πρόσωπα (που δεν θυμάται ο Γιώργος) είναι:

Πίσω από τον Διαμαντή (νυν Ιερεμία) είναι ο (τότε) Νίκος Γερογλής, πίσω δε από τον Γιαμαίο (και πίσω από τον Ματάκια) είναι ο (τότε) Νεκτάριος (νυν Παὐλος) Χατζημανέτας.

Εγώ πάλι δεν διακρίνομαι ξεκάθαρα;! Μεταξύ το ίδιου του Αναγνωστοπούλου και του Νιράκη;! Τελοσπάντων, δεν με πειράζει που δεν με αναγνωρίζει ο π. Γεώργιος. Πάντα έβαζα τον εαυτό μου στα μετόπισθεν. Το αναφέρω έτσι κι αλλιώς, χαριτολογώντας...
(Σε γενικές γραμμές, μπορεί να μην είχα και τον κοινό σύνδεσμο με τα άλλα παιδιά τότε, αλλά και το να μη με αναγνωρίζουν οι "σχεδόν" συμμαθητές μου, μου φαίνεται όπως και να 'χει λίγο περίεργο... Ίσως βέβαια οφείλεται και στο ότι δεν έμενα τότε στο οικοτροφείο μαζί τους ή και στη στάση τη δική μου γενικότερα!

Πάντως θα ήθελα να του στείλω ένα μηνυματάκι, μπας και θυμηθεί ο Αναγνωστόπουλος ότι ήμουν κι εγώ εκεί .

Και πάλι το λιγότερο που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι αυτό.

Πατέρα μου Σε φιλώ

Θα τα καταφέρω εφέτος στο κλεινόν άστυ

Ευχήσου μου!"
Καλή δύναμη, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!  Καλό κουράγιο στόν ἀγῶνα σου!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου