Η Αγκαλιά του Θεού

"Τα Χνάρια"

και η συμβουλή της Μάνας

 Πριν από σαράντα περίπου ημέρες, μετά από "πολυώδυνα, σωματικά και ψυχικά, βάσανα", εισόδευσε "εις τα αυλάς του Κυρίου", μια φλογερή Πατινιώτισα Μάνα. Ανέθρεψε πέντε παιδιά. Πριν από λίγα χρόνια ή πρωτοκόρη της, βρέθηκε μόνη της στην πολυάνθρωπη και πολύβουη Αθήνα. Σκληρός ο αγώνας για επιβίωση. Η απελπισία πολλές φορές την έπνιγε. Ζητούσε παρηγοριά και ενίσχυση από τη Μάνα!!!

Και εκείνη, με ποιά λόγια να την παρηγορήσει; με ποιό τρόπο να ενισχύσει τον αγώνας της; οι κοινότυπες απαντήσεις δεν την κάλυπταν προφανώς. Και έτσι, αντί άλλων συμβουλών της έστειλε την παρακάτω επιστολή, την οποία "καταθέτουμε" αυτούσια, χωρίς σχολιασμό, χωρίς περιττές κουβέντες:

ΤΑ ΧΝΑΡΙΑ

      ΄Ενα βράδυ κάποιος είδε ένα όνειρο. Ονειρεύτηκε ότι περπατούσε μαζί μαζί με τον Κύριο στην αμμουδιά. Πάνω στον ουρανό αναβόσβυναν σκηνές από τη ζωή του και σε κάθε σκηνή που περνούσε αυτός παρατηρούσε δυο ζευγάρια χνάρια πάνω στην άμμο, ένα που ήταν δικό του και το άλλο του Θεού.

         ' Οταν πέρασε μπροστά του και η τελευταία σκηνή της ζωήξς του, κοίταξε πίσω του τα χνάρια πάνω στην  άμμο. Και τότε πρόσεξε ότι πολλές φορές στην πορεία της ζωής του υπήρχε μόνο μια; σειρά από χνάρια. Και το πιό σπουδαίο ήταν ότι αυτό γινόταν τις χειρότερες και πιό θλιβερές στιγμές της ζωής του.

                 Αυτό ήταν που τον παραξένεψε πραγματικά και ρώτησε το Θεό:

         " Κύριε, μου είπες ότι έτσι κι αποφάσιζα να σε ακολουθήσω θα περπατούσες μαζί μου σε όλη την πορεία. Πρόσεξα όμως ότι όποτε περνούσα τις πιό δύσκολες ώρες της ζωής μου υπήρχε μόνο μια σειρά από χνάρια. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με εγκατέλειπες τις ώρες που σε χρειαζόμουν πιό πολύ".

Κι ο Θεός απάντησε:

                  "Γιέ μου, ακριβό παιδί μου, σε αγαπώ και ποτέ μου δεν θα σε εγκατέλειπα. Τις ώρες των βασάνων και των πόνων σου, όπου βλέπεις μόνο μια σειρά από χνάρια, ήταν γιατί τότε ακριβώς σε κρατούσα στην αγκαλιά μου".

       Μ΄αυτό Δέσποινά μου σου στέλνω όλη μου την αγάπη.

Φιλάκια πολλά.

Σ΄αποθύμησα

Η Μαμά σου"  

Αναπαύσου λοιπόν, εσαεί,  

στην αγκαλιά του Θεού!!!